Zijn we niet te vroeg?
Omdat wij de 10+ honden, de senioren, adopteren houden wij ze altijd goed in de gaten qua gedrag en gezondheid. Belangrijke vragen zijn daarbij:
A- Hebben ze pijn en zo ja, kan dit verholpen worden?
B- Wat is de kwaliteit van leven?
Jaren geleden kwamen we het boekje van Hugo Duijn tegen die heel mooi de overdenkingen over het in laten slapen van het dier dat al enige tijd aan “het laatste hoofdstuk” bezig is verwoord.
Gisteren was het helaas zover voor Elisa, geheel onverwacht. Ja, ze had pijn, wat niet verholpen kon worden en de kwaliteit van leven zou er nagenoeg niet meer zijn. Dus hebben we de moeilijke beslissing moeten nemen om haar te laten gaan. Het was wel weloverwogen en beste beslissing, voor haar. Willem, OMA en wij zelf zijn er behoorlijk stuk van. Wel heel blij dat ze toch nog ruim een half jaar van haar verdiende pensioen hier heeft mogen genieten met haar 2 vrienden. En dat deed ze, full speed!
Toen ik gisteren bezig was in de snuffeltuin kon ik nog deze mooie foto van haar maken, niet wetende dat het de laatste was. Haar hart lag in de snuffeltuin en snuffelen op ons erf. Heerlijk.
Goede reis allerliefste Elisa!
Zijn we niet te vroeg. Door Hugo Duijn, dierenarts. – Afscheid van een huisdier